Het IFFB is een festival dat je als bezoeker moet leven, overweldigend en inspirerend. Daarom: IFFB 2011 in Gonzo-vision
Gonzo is een stijl van verslaggeving, ontsproten aan de eigenzinnige journalistieke stijl van Hunter S. Thompson (bij de filmfan bekend van zijn cult-klassieker ‘Fear and Loathing in Las Vegas’ uit 1971, later nog verfilmd door Terry Gilliam). Gonzo, niet de feitelijke gebeurtenissen, maar zijn eigen ervaringen staan aan de basis van zijn verslagen.
AKV | St Joost fotografie studenten Steph Byrne en Sarah Fischer dompelen zich onder in het IFFB festivalgevoel en doen dat Gonzo style: Een zoektocht naar de kern van het IFFB 2011...
Fotografie, Feit, Fictie en Film: IFFB in Gonzo-vision!
Kijk voor meer foto's op
Er hangt voorzichtig een vrolijke spanning in de lucht tijdens de pre-opening. De kleine filmhuiskamer in de stadsgalerij is gevuld met filmliefhebbers en regisseurs. De ene na de andere mooie ontmoeting vindt plaats, zowel op het witte doek als tussen de gasten. Eenmaal verplaatst naar het Hijgend Hert dringt het pas echt tot iedereen door: het feest is begonnen!
Bekijk hier de foto's van woensdag 23 maart
De Pathé lijkt wel een bijenkorf. Het gonst er van de gasten, strak in strikjes en dasjes, zwierig in rokjes en hakjes. De zoeklichten van de camera’s schieten over de roze loper en binnen vloeien de bubbels rijkelijk.
De filmmarathon is nu echt begonnen. “Ik zie vrij weinig bezoekers” merkt een voorbijganger op. En dat is maar goed ook, want dat betekent dat ze allemaal in de bioscoop zitten…
Voor ons kalme dag.
Met een roze bank, een studio en een avond animatie.
Films, films, films, we kunnen er niet genoeg van krijgen. Met vermoeide voetjes strijken we uiteindelijk neer in de Mezz voor de Twin Peaks party. Rode gordijnen, rode lippen en rode schoentjes…
Bekijk hier de foto's van zondag 27 maart
Het bier in het Hijgend Hert kleurt het uitzicht op de eerste bloesembomen buiten goudgeel. Het zit er op… Moe, voldaan, dolgelukkig en euforisch dansen de laatste film die-hards op de bar. Dan volgt de slotscène. De laatste film, het laatste liedje, de laatste omhelzing…